Voormalige stankrichtlijnen
In een deel van Nederland gold tot 2007 de Richtlijn Veehouderij en Stankhinder 1996 (DWL\9607153), aangevuld met de Brochure veehouderij en Hinderwet 1985 en het 'Cumulatierapport'. Namelijk buiten de reconstructiegebieden van de Reconstructiewet concentratiegebieden.
Tegenwoordig staat de geurbeoordeling voor omgevingsvergunningen milieu aan veehouderijen in de Wet geurhinder en veehouderij. Voor veehouderijen die geen omgevingsvergunning milieu nodig hebben, gaat de beoordeling van geur van dierenverblijven met het Activiteitenbesluit.
Het toenmalige ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu heeft de Richtlijn Veehouderij en Stankhinder in 1996 vastgesteld. Het was de bedoeling dat deze nieuwe Richtlijn twee documenten uit 1985 verving:
- Brochure Veehouderij en Hinderwet (uitgave 1985)
- Beoordeling cumulatie stankhinder door intensieve veehouderij (Publicatiereeks Lucht no. 46, uitgave 1985 (Cumulatierapport)
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft de Richtlijn op een aantal punten buiten werking gezet. Daardoor gingen weer delen van de Brochure Veehouderij en Hinderwet en delen van het Cumulatierapport gelden. De Richtlijn ging onderuit voor:
- Uitgaan van dierplaatsen: dat moest het aantal dieren zijn
- Indeling in omgevingscategorieën: daarvoor bleef toch de Brochure 1985 bepalend
- Cumulatieberekening: dat moest toch met het Cumulatierapport
De afstandmeting en de omrekeningsfactoren voor Groen-Labelstallen bleven wel overeind.
De Wet stankemissie veehouderijen gold destijds voor de reconstructiegebieden. Deze wet bevatte omrekeningsfactoren in de Regeling stankemissie veehouderijen. Deze golden alleen voor de uitvoering van de Wet stankemissie veehouderijen. Het toepassen van de omrekeningsfactoren bij de Richtlijn was niet toegestaan, zo bleek uit jurisprudentie.