Jurisprudentie geur en plattelandswoningen

Omzetting naar plattelandswoning terecht geweigerd vanwege hoge voorgrondbelasting (31,6 Ou/M3). Dat eiser geen geurhinder ervaart, maakt niet uit.

Bij de vraag of sprake is van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat telt geuremissie van 'voormalige eigen' veehouderij mee.

Als een voormalige agrarische bedrijfswoning wordt bestemd als plattelandswoning, maakt deze in planologisch opzicht nog steeds deel uit van de inrichting en wordt deze niet beschermd tegen de milieuemissie van deze inrichting. Niet het feitelijk gebruik is bepalend, maar de planologische status.

Ondanks het opstellen van een beleidsnota met criteria in welke gevallen er in ieder geval sprake is van een goed woon- en leefklimaatm, moet toch per geval worden gekeken. Als deze normen niet gehaald worden, maar er toch argumenten bestaan om een verzoek niet af te wijzen, kan afgeweken worden van deze normen.

Geur is onvoldoende meegenomen: dat bedrijf beperkt is door ammoniakregelgeving is niet afdoende motivering.

Dat wordt voldaan de Wet plattelandswoningen, betekent niet automatisch dat sprake is van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat.

Uitspraak van vóór de Wet plattelandswoning, maar in lijn met de Wet plattelandwoning. Een woning was bestemd als plattelandswoning, er woonde een burger in, maar de woning krijgt geen bescherming omdat hij wordt gezien als onderdeel van de inrichting.

Partijen stemden ermee in dat de Wet plattelandswoningen wordt toegepast, die op dat moment spoedig in werking zou treden.