1.2 Bepaling van de luchtkwaliteit

Een verspreidingsmodel is slechts één van de manieren om inzicht te krijgen in de luchtkwaliteit. Een andere manier is het meten van de luchtkwaliteit door monstername en analyse met behulp van meetinstrumenten. Het bepalen van geur(hinder) gebeurt vaak door een snuffelploegonderzoek of telefonisch leefsituatieonderzoek (TLO), al dan niet in combinatie met berekeningen met een verspreidingsmodel.

Een model is per definitie een 'vereenvoudigde weergave van de werkelijkheid'. Het NNM benadert met behulp van rekenregels de verspreiding van luchtverontreinigende stoffen. Dit brengt een zekere onnauwkeurigheid met zich mee, maar dat geldt ook voor metingen. In veel gevallen heeft toepassing van een model de voorkeur.

Voordelen van het gebruik van een model zijn:

• relatief lage kosten
• snelle beschikbaarheid van de uitkomst
• een beter ruimtelijk oplossend vermogen
• betere reproduceerbaarheid
• het kunnen doorrekenen van scenario’s