4.7.2 Toetsing continue metingen

In wet- en regelgeving bestaat een grote verscheidenheid aan toetsingscriteria voor continue metingen. Dit wordt veroorzaakt door variaties in de voorgeschreven middelingstijd (variërend van een half uur tot een maand), percentielwaarden (van 95 tot 100%) en vermenigvuldigingsfactoren voor de emissie-eis (tussen de 1 en 2). Zoals hiervoor beschreven, heeft de toetsing van de continue metingen betrekking op periodes met normale bedrijfsvoering (overigens vallen in het BVA opstarten en stilleggen onder normale bedrijfsvoering).

Ook voor de continue metingen geldt dat de resultaten van de metingen worden getoetst aan de emissie-eis nadat de meetonzekerheid er vanaf is getrokken. Hierbij wordt de totale meetonzekerheid gehanteerd; deze hoeft dus niet te worden gedeeld door √n.

Hieronder volgt ter verduidelijking een voorbeeld, waarin volgens het BVA een emissie-eis voor SO₂ is opgelegd met een controle door middel van continue meting. Het BVA stelt de volgende toetsingcriteria:

• Elk van de daggemiddelde concentraties mag de emissie-eis van 50 mg/m_o³ niet overschrijden;
• 100% van de halfuurgemiddelde concentraties mag de emissie-eis van 200 mg/m_o³ niet overschrijden of
  97% van de halfuurgemiddelde concentraties mag de emissie-eis van 50 mg/m_o³ niet overschrijden.

In dit voorbeeld is geen rekening gehouden met de meetonzekerheid.