Grondverwerving

Hoe werkt het

Grond is een schaars goed en ruimtelijke plannen zijn er volop. De druk op de beschikbare ruimte in ons land is groot en het verwerven van grond kan een langdurig en soms ingewikkeld proces zijn. Bij de verwerving van grond is er de keuze uit een palet instrumenten.

De aankoop van grond is de logische en meest voorkomende eerste stap. Mocht het aankoopproces vastlopen, dan kan de koper (de overheid) het instrument onteigening inzetten, waarbij zij grondafgifte afdwingt.

Het vestigen van een voorkeursrecht op gronden is een middel van de overheid om strategisch gronden te kunnen verwerven via het ruimtelijk spoor.

Wie past het toe

Het voeren van grondbeleid door de overheid houdt de keuze in om een bepaald instrument in te zetten, zodat gronden beschikbaar komen voor ontwikkeling. Er is een onderscheid tussen actief grondbeleid, waarbij de overheid zelf grond verwerft en de grondexploitatie uitvoert, en faciliterend grondbeleid. Bij faciliterend grondbeleid verwerven de private partijen grond en is de grondexploitatie voor hun risico.

Wettelijk kader

De juridische (privaatrechtelijke) regeling over koop is te vinden in het Burgerlijk Wetboek Boek 7. In de Wet ruimtelijke ordening zijn in afdeling 6.4 bepalingen te vinden over grondexploitatie.

De procedure

Bij minnelijke (ongedwongen) grondverwerving gaan de koper en de eigenaar in onderhandeling over de aankoop van de grond, veelal op basis van een taxatie door deskundigen. Dit resulteert meestal in  een koopovereenkomst. De notaris zal de koopakte bij het Kadaster aanbieden en laten inschrijven in de openbare registers. Daarmee ligt de nieuwe eigendomssituatie vast.

Verwijzingen