VNCI methode

De VNCI-methode (VNCI, 2000) is een vereenvoudigde versie van de CML-methode. De methode richt zich specifiek op het zichtbaar maken van de milieueffecten van emissies van chemische bedrijven. Doel van de methode is het inzichtelijker maken van milieurapportages inzichtelijker. De methode is niet echt bedoeld voor de prioritering van milieumaatregelen.

VNCI methode: drie stappen

De berekening van het potentiële milieueffect van een vestiging gaat in grote lijnen via de volgende stappen:

  • inventarisatie emissies
  • berekening effect op een bepaald milieuthema
  • weging tussen de verschillende thema’s

Milieuthema’s

De methode neemt zeven milieuthema’s in beschouwing:

  1. Klimaatverandering
  2. aantasting van de ozonlaag
  3. verzuring
  4. fotochemische oxidantvorming
  5. humane toxiciteit
  6. ecotoxiciteit en
  7. vermesting

Toevoegen van milieuthema’s is eventueel nog in een later stadium mogelijk. De VNCI methode neemt geen emissies naar de bodem mee omdat deze met uitzondering van calamiteiten niet voorkomen in de chemische industrie. Daarom is deze methode minder geschikt voor ketenanalyse of bedrijfstakken waar emissies naar de bodem (nog) wel voorkomen.

Berekening effect op een bepaald milieuthema

Na de inventarisatie van de emissies wordt stap 2 uitgevoerd. Vermenigvuldig hiervoor omvang van de emissie met een weegfactor. De weging tussen de thema’s is niet kwantitatief. De milieukengetallen in de VNCI-methode zijn dezelfde als de karakteriseringsfactoren in de CML-methode.

Complete beschrijving VNCI methode

Een volledige beschrijving van de methode is te vinden in het rapport 'Handleiding milieuthemakentallen voor de chemische industrie'. Dit rapport is te bestellen bij de VNCI.